Kolejna trudność wynikała z konsystencji Venoma.  Zanim ten charakterystyczny symbiont połączy się z innym ciałem, jest galaretowatą, śliską i ciągle zmieniającą kształty masą. W momencie zjednoczenia się z innym organizmem dochodzi do związania się masy i powstania zbitego, umięśnionego ciała, które jednak zawsze może przejść w jakieś stadium galaretowatości. Dlatego każde ujęcie potrzebowało intensywnej animacji efektów, aby „breja” była żywa i ciągle poruszająca się. Przykładowo w komiksach Marvela maź rozciąga się podczas każdego otwarcia szczęk Venoma, co wymaga zastosowania zaawansowanych efektów wizualnych.

Ogromnym wyzwaniem było właściwe oświetlenie Venoma, który jest czarny i pojawia się głównie na ciemnym tle, nocą. Egzaminu nie zdały mapy HDRI uchwycone na planie – postać stworzona tą technologią zbytnio się świeciła i nie wyglądała zbyt groźnie – jak mówi reżyser, momentami przypominała bożonarodzeniową choinę. Venom musiał zostać oświetlony pośrednim, subtelnym światłem i dopiero odbicia światła mogły odpowiednio wyrzeźbić sylwetkę i pokazać wzory mieniące się na ciele antybohatera.

Animatorzy mieli też wiele trudności z detalami, takimi jak oczy czy zęby, gdzie zastosowane środki wizualne musiały odpowiadać temu, co czytelnicy znają z komiksu. Jak przyznaje Fleischer, na tym polegało największe wyzwanie – stworzyć postać, która spełni oczekiwania fanów komiksów Marvela.